W roku 2012 na terenie Unii Europejskiej został wprowadzony nowy system oznaczania opon, który umożliwi świadomy zakup opon, a także pozwoli na wiarygodne porównanie trzech podstawowych kryteriów jakimi są zużycie paliwa, przyczepność na mokrej nawierzchni oraz poziom emitowanego hałasu.
Prezentujemy poniżej jak wygląda klasyfikowanie opon i ich poszczególnych parametrów na podstawie informacji udostępnionych przez jednego z wiodących producentów opon-francuskiego koncernu Michelin.
1. Opory toczenia i ich pomiar
Opony poddawane są badaniu na bębnie, przy znormalizowanym obciążeniu
i prędkości, które odzwierciedlają normalne warunki użytkowania.
Wartość oporu toczenia ma bezpośredni wpływ na zużycie paliwa przez pojazd. Im niższa wartość oporu toczenia, tym lepsza klasa opony. Opór toczenia to wartość energii traconej przez oponę na danym dystansie.
2. Przyczepność opon na mokrej nawierzchni i pomiary tego parametru.
Osiągi opon podczas hamowania bada się na pojeździe w znormalizowanych
warunkach użytkowania (temperatura, rodzaj nawierzchni, grubość warstwy wody, prędkość). Z uwagi na różnorodność warunków użytkowania, Michelin testuje opony w warunkach najbardziej zbliżonych do rzeczywistych warunków użytkowania.
Znormalizowane warunki użytkowania:
Opony zimowe w temp. 2–20°C
Opony letnie w temp. 5–35°C
Grubość warstwy wody 0,5–1,5 mm
Hamowanie z ABS z prędkości 80 km/h do 20 km/h
Osiągi opony podczas hamowania porównuje się do osiągów „opony referencyjnej”, testowanej w identycznych warunkach. Przyczepność zależy od temperatury i stanu nawierzchni. Ponieważ nie jest możliwe przetestowanie wszystkich opon dostępnych na rynku w tych samych warunkach, opony porównuje się do opony referencyjnej będącej odnośnikiem. Porównujemy osiągi opon do osiągów opony referencyjnej.
Krótsza droga hamowania opony testowanej od drogi hamowania opony referencyjnej wskazuje na lepszy współczynnik przyczepności G, zatem wyższą klasę w klasyfikacji zgodnie z tabelą.
Współczynnik przyczepności G jest stosunkiem przyczepności opony testowanej do przyczepności opony referencyjnej, który koryguje się odpowiednio do warunków badania (rodzaj podłoża i temperatury).
3. Pomiar hałasu zewnętrznego
Poziom hałasu zewnętrznego mierzony jest w warunkach znormalizowanych (typ podłoża, prędkość, temperatura). Wynik pomiaru porównuje się do poziomu hałasu (w decybelach) pojazdu jadącego z prędkością 80 km/h, zmierzonego mikrofonem przy torze testowym.
Różnica poziomu natężenia hałasu między oponą z jedną czarną falą dźwiękową a dwiema może sięgać 3 dB.
Podsumowując – wprowadzenie etykiet bardzo cieszy, ponieważ zapewnienia producentów opon zostaną w jasny sposób zweryfikowane, przynajmniej w tych trzech punktach. Poza tym wszystkie opony będą oznaczane taką samą etykietą, aby można było łatwo je porównywać nawet laikowi.
Pozdrawiam
Miłosz – Netcar